woensdag 29 april 2009

Zondagavond 3 mei: Documentaire The Game

Nog een paar dagen en dan is het zover. Dan heten wij jullie graag welkom op de 4de editie van Music for Gaza in De Nieuwe Nor te Heerlen, Pancratiusstraat 30.

Er wordt zelfs deze week nog hard gewerkt om een en ander in orde te krijgen, zo krijgen we van Cordaid nog een DVD die we op zondagavond in het cafe zullen vertonen: The Game van Tinus Kramer, een korte documentaire over een theaterstuk dat gespeeld wordt door jongeren uit Gaza. The Game is een absurdistische komedie, die gebaseerd is op de situatie van voortdurende schaarste in Gaza. Doordat Israël de grenzen controleert, is het nooit zeker welke artikelen voorhanden zijn en welke niet. Het leven van de vier vrienden in Plan A – The Game wordt volledig in beslag genomen door dingen die er níet zijn: cola, scheermesjes, wc-papier. Ze maken de wildste plannen om de spullen die ze nodig hebben toch te pakken te krijgen. In hun plannenmakerij wordt de harde realiteit uiteindelijk bijna een spel. Want hun fantasie kent geen grenzen.

Plan A – The Game is een voorstelling voor jongeren vanaf 14 jaar. Het stuk is geschreven door Jackie Lubeck en geregisseerd door de Nederlandse theatermaker Jan Willems.

donderdag 23 april 2009

Vredesmuseum: Vergeven en verzoenen

Het is een reizende tentoonstelling. Het Vredesmuseum. Voor wie de digitale beleving slechts als voorproefje geniet en de ervaring liever fysiek wenst te ondergaan, is er goed nieuws. De tentoonstelling Vergeven en Verzoenen is op initiatief van het Dekenaat Schinnen-Geleen namelijk de hele maand mei in Geleen te volgen, dat is niet ver van Heerlen in het Zuid-Limburgse. Het sluit aan bij wat wij ook met Music for Gaza beogen, zeker als je het verhaal leest van Ghazi Brigeith en Rami Elhanan (no 17). Of dat van Robi Damelin (no 24).

28 april t/m 3 mei 2009, Geleen:
Vergeven - Verzoenen
Verhalen met foto's die een indringend en persoonlijk beeld geven van vergeving en verzoening wereldwijd. De verhalen komen van mensen die zelf geweld doorgemaakt hebben.
Plaats: Augustinus
Info: 046-474.55.67 (Frans Peters)

5 t/m 10 mei 2009, Oud-Geleen:
Plaats: Marcus Petrus

12 t/m 17 mei 2009, Geleen:
Plaats: Chr. Kon./Verrijzenis

19 t/m 24 mei 2009, Lindenheuvel:
Plaats: OLV. V. Alt. DB

26 t/m 31 mei 2009, Geleen:
Plaats: St. Odilia


(bron: website Vredesmuseum www.vredesmuseum.nl)

"Als Ghazi en ik goed kunnen communiceren en elkaar tot steun kunnen zijn, nadat we allebei de hoogst mogelijke prijs betaald hebben, dan kan iedereen dat."

Ghazi Briegeith, een Pales-tijnse elektricien wonend in Hebron en Rami Elhanan, een Israëlisch grafisch ontwerper uit Jeruzalem, leerden elkaar kennen in de Parents' Circle een groep gezinnen die hun dierbaren verloren hebben en verzoening en vrede nastreven.

De broer van Ghazi werd in 2000 gedood bij een controle post.
De 14-jarige dochter van Rami werd het slachtoffer van een zelfmoordbom in Jeruzalem in 1997.

Rami

Ik was onderweg naar het vliegveld toen mijn vrouw belde en vertelde dat Smadar zoek was. Wanneer zoiets gebeurt, grijpt een koude hand om je hart Je rent van vriend naar vriend en van ziekenhuis naar ziekenhuis, totdat je uiteindelijk in een lijkenhuis aankomt en je een aanblik treft die je van je leven niet meer vergeet.
Vanaf dat moment ben je een ander mens. Alles is anders.

Aanvankelijk werd ik verteerd door woede en smart. Ik wilde vergelding om quitte te spelen. Maar we zijn mensen - geen beesten! Ik vroeg mezelf of ik van mijn pijn verlost zal worden als ik iemand anders dood. Natuurlijk niet.

Het was voor mijn vrouw en mij duidelijk dat de schuld bij de bezetting ligt. De zelfmoordenaar was een slachtoffer net zoals mijn dochter. Hij was gek geworden van woede en schaamte.

Ik vergeef niet en ik vergeet niet, maar toen dit gebeurde met mijn dochter moest ik mezelf wel afvragen of ik daar op een of andere manier aan bijgedragen had.
Het antwoord was dat ik dat gedaan had - mijn volk had dat gedaan door 35 jaar lang drie-en-een half miljoen Palestijnen te regeren, te overheer-sen en te onderdrukken. Dat is een zonde en je betaalt voor zonden.

Eerst dacht ik idioot genoeg dat ik gewoon weer aan het werk kon gaan en mijn oude leven weer op kon nemen, maar de pijn was ondraaglijk.

Toen, ontmoette ik een jaar later Ytzhak Frankenthal, stichter van de Parents' Circle. Hij droeg een 'kippah' op zijn hoofd en ik typeerde hem meteen als een Arabieren vreter. Zelfs toen hij mij zijn persoonlijk relaas over het verzoeningswerk van de Parents' Circle vertelde, bleef ik erg cynisch.

Hij nodigde me uit voor een bijeenkomst en met tegenzin ging ik er heen, alleen maar om een kijkje te nemen. Ik zag bussen vol mensen, onder hen onvergetelijke figuren, ouders die kinderen in oorlogen verloren hadden en die nog steeds vrede wensten. Ik zag een Arabische vrouw in een zwarte lange jurk. Op haar borst droeg zij een foto van een zes jaar oud kind. Een zanger zong in het Hebreeuws en Arabisch, en plotseling was ik als door de bliksem getroffen. Ik kan het niet uitleggen, maar vanaf dat moment had ik weer een reden om 's morgens op te staan.

Sindsdien is mijn werk met de Parents' Circle het middelpunt van mijn bestaan geworden, een heilige missie. Als wij – Ghazi en ik – met elkaar kunnen communiceren nadat we de hoogst mogelijke prijs betaald hebben,dan kan iedereen dat...
Er staat een hoge muur tussen onze beide naties, een muur van haat en angst. Iemand moet daar scheuren in maken zodat hij in elkaar valt.

Ghazi

Je hebt een kaartje nodig om bij de Parents' Circle te behoren - het kaartje houdt in dat je een naast familielid hebt verloren. Dit betekent dat Rami en ik broeders in verdriet zijn.

Mijn eigen broer werd in 2000, bij het begin van de Intifada gedood. Ik was nog bij hem geweest enkele minuten voor hij stierf. Terwijl ik naar huis liep hoorde ik een schot. Later vernam ik dat hij aangehouden was en gefouilleerd was bij een controlepost. Toen hij protesteerde, schreeuwde de militair, "hou je bek, of ik schiet je neer, jij hoerenzoon", waarop mijn broer antwoordde: jij bent een hoerenzoon. Toen schoot de militair. Het was een machinegeweer in de handen van een kind. Soms maakt de macht hen gek.

Aanvankelijk was ik buiten zinnen, gek van verdriet. Er zou geen vergeving moeten bestaan voor de moordenaars van onschuldigen, en zelfs toen zag ik de militair evenals mijn broer als een slachtoffer van de bezetting. Zoals ik dat ook nog steeds ben. Maar vergeving is een zeer persoonlijke zaak.

Zelfs als ik het verkies de persoon die mijn broer doodde te vergeven, kan ik de kinderen van mijn broer niet dwingen te vergeven. Maar ik kan hun laten zien dat je hart openen voor verzoening en vrede veel waardevoller is dan een gewelddadig antwoord. Ik kan hen laten zien, dat het openslaan van een nieuwe bladzijde de enige hoop is op een beter leven dan het onze.

De Palestijnen hebben niets meer te verliezen. De Israëli's moeten zich gaan realiseren dat zij hun eigen staat te gronde richten door zoveel lijden te veroorzaken. Je hoeft niet van elkaar te houden om een brug tussen staten te bouwen: je hebt respect nodig. Als ik mijn Joodse broeder Rami tot steun kan zijn, door hem te respecteren zoals hij mij respecteert, dan is er hoop.

====

Robi Damelin
"Mijn eerste woorden waren: neem geen wraak uit naam van mijn zoon."

Maart 2002 werd David, de zoon van Robi Damelin, neergeschoten door een sluipschutter, terwijl hij diende in het Israëlische leger. Hij was 28 jaar.

Robi werkt nu voor de Parents' Circle, een groep Israëlische en Palestijnse gezinnen, die zwaar getroffen werden, en nu verzoening en vrede willen bewerkstelligen.

Toen mij verteld werd dat David gedood was, waren de eerste woorden die uit mijn mond kwamen: "neem geen wraak uit naam van mijn zoon". Het was volledig instinctief.

David had me juist daags tevoren opgebeld. "Ik wil dat je weet dat ik alles wat in mijn vermogen ligt gedaan heb om deze wegblokkade te beveiligen, maar ik voel me als een schietschijf", zei hij. Daarna had ik een vreemd gevoel en begon het huis op te ruimen. Ik vind huishoudelijk werk vreselijk, maar die dag werkte ik als een maniak.

David was de meest humane persoon die je kunt bedenken. Destijds was hij betrokken bij het 'Peace Corps' en bezig zijn doctoraal in de Filosofie van de Opvoeding te doen. Hij werd gedood omdat hij een symbool was van een bezettingsleger.

Hij had zijn dienstplicht al gedaan. Dit was een groot probleem voor hem geweest. Hij was nog liever naar de gevangenis gegaan dan te dienen, maar hij wist dat zo gauw hij ontslagen werd, zij hem alleen maar ergens anders zouden inzetten. Dus kwamen we tenslotte overeen dat hij beter zou kunnen dienen als een officier en een voorbeeld zou kunnen stellen door zich te gedragen als een fatsoenlijk mens. Toen hij in 2002 als reservist opgeroepen werd hadden we hetzelfde gesprek, en opnieuw besloot David te gaan om een voorbeeld te stellen.

Nadat hij gedood werd was ik buiten mezelf van verdriet. Vrienden uit heel Israël kwamen met eten en drinken en andere kleine blijken van genegen-heid. Een van de militairen die de aanslag overleefd had kwam ook. Hij was bang dat ik hem zou veroordelen dat hij niet naar buiten gerend was om David te helpen. Ik zei hem: "wie denk je wel dat ik ben om een man te veroordelen omdat hij niet naar buiten rende en daardoor zichzelf gedood zou hebben?"

Omdat ik toen een PR-bureau had in Tel Aviv, wilden journalisten me interviewen. Als ik terugkijk kan ik niet geloven dat ik op zo'n vroeg tijdstip al zulke sterke uitspraken deed door te zeggen dat de Israëli's zich terug moesten trekken uit de bezette gebieden.

De Parents' Circle kreeg in de gaten wat ik aan het doen was en haar oprichter, Yitzhak Frankenthal, wiens zoon in 1994 gekidnapt en vermoord was door Hamas, nodigde me uit. De organisatie werd spoedig mijn reddingslijn. Ik besteed nu mijn tijd aan het reizen over de wereld terwijl ik de boodschap verspreid van verzoening, verdraagzaamheid en vrede. De pijn van David's dood verdwijnt nooit, maar wat doe je met deze pijn? Investeer je hem in wraak of denk je creatief?

Tien maanden na de dood van David ontmoette ik Nadjwa Saada, een Palestijnse vrouw die pas haar dochter verloren had. Een militair had haar auto per vergissing aangezien voor die van een terrorist en de 12-jarige dochter doodgeschoten. Toen ik de volgepakte kamer binnen liep herkende ik Nadjwa meteen, omdat getroffen moeders elkaar instinctief herkennen. Gedeelde smart schept intimiteit.

Ik denk voortdurend aan David. Wij waren zulke dikke vrienden en hadden zoveel gemeen. Iedere week bezoek ik met mijn andere zoon, Eran, de plaats waar hij begraven ligt. De ouders maken daar prachtige tuinen rond de graven. Ik zie het als de voortzetting van het moederschap; de voort-durende behoefte om voor je kind te zorgen.

woensdag 22 april 2009

Ook iets voor onze bezoekers!

De laatste loodjes betekent voornamelijk losse eindjes aan elkaar knopen. De loterij. Elke bezoeker die 10 CD's, 2 euro met 5 CD's of 4 euro zonder CD's als entree betaalt, krijgt een gratis lot. Als dank voor de betrokkenheid en inzet bij de toekomst van Gaza en de Palestijnse bevolking.

Voor deze loterij hebben we een beroep gedaan op verschillende organisaties en artiesten die graag een prijs ter beschikking wilden stellen. We zijn nog druk doende met het verzamelen van leuke prijzen, maar Maxwell in Brunssum heeft alvast laten weten enkele artikelen voor de loterij te doneren. Ook de Wereldwinkel Heerlen stelt een mooi pakketje samen...

We hebben 2 trekkingen, te weten om 18.20 uur en om 22.30 uur.



zondag 19 april 2009

Paneldiscussie en programma 3 mei



Paneldiscussie Gaza: 3 mei De Nieuwe Nor Heerlen
Aanvang: 15.00 uur
Einde: 16.30 uur




Het Centrum voor Diversiteit organiseert in samenwerking met Vredesburo Heerlen en Stichting La Vie sur Terre een paneldiscussie en dialoog met publiek in cultureel café De Nor. Het is een onderdeel van Music for Gaza, een project om geld in te zamelen voor de muziekschool en muziekprojecten in de Gazastrook.

Naast een CD-ruilbeurs, een dans workshop en benefietconcert in poppodium De Nieuwe Nor, is er gelegenheid om mee te denken en mee te praten over actuele thema’s rondom Gaza en hoe wij in en vanuit Nederland kunnen bijdragen.

Gesprekleider Max Arian (journalist De Groene Amsterdammer, hoofdredacteur kwartaalblad De Brug van SIVMO) zal met panelleden Mohammed Benzakour (columnist/publicist/schrijver), Aissa Meziani (raadslid GroenLinks Venlo en jongerenwerker Venray), Merlijn Twaalfhoven en andere genodigden diverse stellingen bespreken.

O.a. de stelling van musicus Merlijn Twaalfhoven. Muziek als wapen tegen extremisme. Kunnen muziek en culturele uitwisseling uitkomst bieden waar politiek faalt? Kom op zondag 3 mei naar café De Nor en denk mee voor Gaza!

Want dat er verschillen zijn tussen mensen, dat weten we allemaal. Iemand die christen, of joods of moslim is, of niet-religieus, benadert het leven vanuit een eigen optiek. Maar als we nu eens niet naar die verschillen kijken, maar naar wat we delen: iedereen wil een goed contact met de buren hebben, iedereen wil dat de kinderen het goed doen op school. Ook wil iedereen gezelligheid met familie en vrienden, of met plezier naar het werk gaan. Hoe gaan we daar in Nederland het best mee om en hoe kunnen wij hier iets voor de bevolking van Gaza betekenen?

Adres: Pancratiusstraat 30, 6411 KC Heerlen | voor info: musicforgaza@gmail.com

GRATIS ENTREE met 10 CD’s, DVD’s of LP’s; 2 EURO met 5 CD’s; 4 EURO zonder CD’s



Sponsors Music for Gaza: Heerlen Mondiaal, Vredesburo Heerlen, Simply Dutch Recordings, Erwin Musper/Yeayeayeah Records/Studio The Bamboo Room, Soundmaze, wWv Reschlo, SP Heerlen en Dagblad de Limburger

================================================



4de CD-ruilbeurs en benefietconcert Music for Gaza
3 mei 2009

Poppodium De Nieuwe Nor
Pancratiusstraat 30
6211 KC Heerlen

GRATIS ENTREE MET 10 CD’s, DVD’s of LP’s
2 euro met 5 CD’s en 4 euro zonder CD’s

+++Zaal open vanaf 12uur+++

Met van 13:30 - 15.00 uur
•GRATIS Dans workshop olv Mariam Er-Rabhi
•Aansluitend Future Vibes Dance

Discussiemiddag in café: 15.00 tot 16.30 uur
•Gesprekleider: Max Arian
•Panel: Mohammed Benzakour, Aissa Meziani e.a.

Benefietconcert in zaal 17:00 – 01.00 uur
•DJ Noisebag & friends
•The Mondays
•Offroad•Black Mantis•Soundmaze
•Freestroke•X-Libris
•Exit 31•Crimson Aces


www.musicforgaza.net